Երկու տղամարդ հանդիպեցին բարում, և նրանցից մեկն իր նոր ընկերոջը պատմեց միստիկ պատմություն: Մի օր ավտոբուսում պատմողը հանդիպեց մոտ տասներեք տարեկան մի տղայի, ով շատ նման էր իրեն: Դեռահասը ամեն ինչով նման էր պատմողին՝ դեմքով, վարքագծով, ամաչկոտությամբ:
Երբ տղան դուրս եկավ Ռեն փողոց, տղամարդը նույնպես դուրս եկավ, և երբ նա խոսում էր նրա հետ, լսեց իր մանկական ձայնը։ Մարդը հանկարծ զգաց, որ հայտնություն է եկել իր վրա. նա անմահ էր, և նրա կյանքը շարունակվում էր ուրիշների մեջ: Ի վերջո, պատմողը հանդիպեց տղային և նրա ծնողներին և դարձավ ընտանիքի անդամ:
Պատմողը, դիտարկելով տղային, նկատեց, որ ոչ միայն նրանց կերպարները, այլև նրանց ճակատագրերը շատ նման են։ Տղան ճիշտ նույն տարիքում հիվանդ էր, կոտրել էր նաև ոտքը։ Բայց մի օր Լյուկը հիվանդացավ և շուտով մահացավ։
Հուղարկավորությունից որոշ ժամանակ անց պատմողը փողոցում մի դեղին ծաղիկ տեսավ մի գեղեցիկ դեղին ծաղիկ: Եվ հերոսը հասկացավ, որ ինքը մահկանացու է և մի օր կմահանա, բայց ապագա մարդկանց համար միշտ ծաղիկներ կլինեն:
Անի Աբրահամեան 